Makbet – streszczenie

Zbrodnia doskonała, to nie tylko morderstwo. To niezwykły proces powstający w umyśle człowieka, który decyduje się wystąpić przeciwko prawom natury, przeciwko moralności i wszelkim zasadom. Ale nie trzeba być mordercą, aby to zrozumieć. Na podstawie kilku pozycji ze świata literatury i filmu, postaram się przybliżyć istotę zbrodni doskonałej. Swoje rozważania, oprę na słowach Fiodora Dostojewskiego „Człowiek może znieść bardzo dużo, lecz popełnia błąd sądząc, że potrafi znieść wszystko”, próbując uzasadnić, iż teza ta jest słuszna.

Definicja zbrodni, mówi, że jest to czyn, który spotyka się ze szczególnym potępieniem ze strony społeczności. Podkreśla też, że termin ten odnoszono do umyślnego pozbawienia życia. Natomiast słowo „doskonały”… Nietrudno zauważyć, że zwrot „zbrodnia doskonała” to oksymoron, gdyż coś, co godne jest potępienia nie może posiadać żadnych dodatnich cech. Kolejnym krokiem będzie pokazanie drogi zbrodni, czyli podzielenie całego procesu na poszczególne etapy. Po pierwsze: motyw, oczywiście uzasadniony, czyli taki, który przekonuje zbrodniarza, że powinien zabić. Po drugie: wykonanie, które musi być perfekcyjne. To znaczy, bez zarzutu, wszystko powinno opierać się na uprzednio wykonanym planie. Po trzecie: skutki, których nie można uniknąć, można jednak je przewidzieć. Tylko zachowanie tych trzech warunków może przynieść sukces. A jak ta droga wyglądała w wybranych przeze mnie utworach? Sprawdźmy.

MOTYW

Pierwszym utworem jest „Makbet ”- http://makbet.klp.pl dramat Williama Szekspira z czasów renesansu. Bohater tytułowy jest walecznym, wiernym rycerzem, krewnym króla Dukana. Władca ceni go i stawia jako wzór do naśladowania. Jednak niespodziewanie staje się coś, co budzi do życia innego Makbeta. Spotyka wiedźmy, które przepowiadają mu, iż zostanie tanem Kwadoru, a następnie królem. Rycerz początkowo nie wierzy w słowa wiedźm, ale po przybyciu do zamku okazuje się, że ma zająć miejsce tana Kwadoru oskarżonego o zdradę stanu. Wtedy Makbet przekonuje się, że przepowiednia czarownic była prawdziwa. Pod wpływem żony decyduje się wybrać najkrótszą drogę do władzy.

WYKONANIE

Gdy Makbet dowiedział się o planowanej wizycie króla Dunkana w jego domu, wraz z żoną zaczął planować zbrodnię. Wraz z żoną, zdecydowali, że zabiją króla w nocy i oskarżą o wszystko służbę. I tak też zrobili. Kiedy zapadła noc, Lady Makbet upiła służących, jej mąż znalazł sztylet i udał się do sypialni króla. Rankiem, gdy odkryto zbrodnię, nikt nie podejrzewał Makbeta. Bohater udając wściekłość i chęć pomszczenia króla, zabił służących, uruchamiając tym samym łańcuch zbrodni. Synowie Dunkana zbiegli z kraju w obawie o własne życie. Dzięki temu mógł zostać królem. Kolejną ofiarą był Banko. Makbet mówił o nim, że ma w sobie coś królewskiego, czego się trzeba bać. Chciał także pozbyć się syna Banka, ale ten zdołał uciec. Zabił także żonę i syna Makdufa swego wroga. Miał świadomość, że z drogi, którą wybrał nie ma odwrotu. Sam powiedział „jużem tak głęboko w krwi zagrzązł, że wstecz iść niepodobieństwo”. Tak bardzo obawiał się o swój tron, że mordował każdego choćby za cień podejrzenia.

SKUTKI

Omawiając skutki należy wziąć pod uwagę te fizyczne, dotyczące ucieczki, kary, oraz psychiczne czyli to co działo się w umyśle zbrodniarza, który złamał prawa natury i zabił.

Makbet odczuł pierwsze konsekwencje niedługo po zamordowaniu Dunkana. Miał wystarczająco dużo odwagi, aby zabić, ale nie potrafił sobie poradzić z wyrzutami sumienia. Dręczył go ciągły strach, że ktoś odkryje jego postępek, wciąż wydawało mu się, że ma krew na rękach, którą próbował zmyć. Symbolizowało to próbę oczyszczenia się z winy. Powtarzał, że zabił sen i nigdy już nie zaśnie. Ponadto jedna zbrodnia spowodowała następne mordy. Makbet przestał odczuwać granicę w wyrządzaniu zła. Był okrutny i bezwzględny, kierował nim obłęd. Wciąż bał się także utraty władzy. W końcu doszło do wojny, Makduf i jego żołnierze zajęli zamek i zabili Makbeta. Zapłacił za swoje winy, własnym życiem.

https://en.wikipedia.org/wiki/Shakespeare%27s_Birthplace