Oda do młodości – analiza i interpretacja

Oda do młodości, jest to wiersz pochwalny na cześć młodości, w którym czuje się ogromny entuzjazm i energię wzywającą do czynu. Tematem utworu jest walka ludzi młodych ze starym światem i jego przestarzałymi formami oraz chęć budowy nowego porządku, w którym panowałaby jedność, miłość i wolność. Ten świat miałby być zbudowany według pomysłu marzycieli, idealistów. Poeta do obrazu młodości i swojej wizji pokolenia idealistów stosuje często motyw lotu: „Młodości, dodaj mi skrzydła! Niech nad martwym wzlecę światem…”. Oda to dosadne oskarżenie i krytyka skierowana w klasyków, czyli w domyśle ludzi starych. Poeta sugeruje w nim, że są to ludzie ograniczeni, niezdolni do wielkich czynów. Natomiast młodzi kierują się w „rajską dziedzinę ułudy”, czyli w krainę marzeń. Cechuje ich zapał, miłość, pragną zmian. Tekst Mickiewicza stał się manifestem pokoleniowym, wzywał do buntu, wyzwolenia się od ograniczeń, dlatego zyskał sobie taką popularność