„Jądro ciemności” to historia Marlowa – marynarza który płynie w górę rzeki w Afryce i podczas swej podróży spotyka bardzo specyficzną postać.
Kurtz, bo o nim mowa, jest pracownikiem spółki handlowej, pochodzi z Europy, jest człowiekiem wszechstronnie wykształconym. Posiada wiele talentów. Doskonały z niego malarz, poeta jak i również dziennikarz. Jest jednostką niewątpliwie wybitną. Jego życie bardzo się zmieniło po wyjeździe do Afryki. Wykształcony, biały europejczyk trafia nagle w środek mrocznej, prymitywnej i nie znanej Afryki, trafia do Jądra Ciemności http://jadro-ciemnosci.klp.pl/. Nagle staje się panem życia tubylców. Kurtza oszałamia ta perspektywa. Skupiony na sobie, na swoich sprawach, odrzuca wszystkie zasady i uczucia, które mogłyby łączyć go z innymi ludźmi. Zarazem jest rozdarty pomiędzy wołaniem dziczy, na które składają się: absolutna władza, brak hamulców, a pragnieniami z którymi opuszczał Europę tj. zaszczyty, sława zdobywcy. Uczucia wywołane w Kurtzu są spowodowane utratą hamulców moralnych przez kontakt z obcą kulturą
. Staje się okrutny, używa broni palnej do wymuszenia siłą dostaw kości słoniowej, pustoszy kraj dzięki armii, złożonej z członków jednego z plemion. Nieposłusznych natomiast okrutnie morduje przez ścinanie im głów i nabijanie ich na pale wokół swojej siedziby. Wszystko to spowodowane jest jego egoizmem. Nagle ze zwykłego europejczyka staje się prawie bogiem. Murzyni otaczają go wręcz kultem, i nawet gdy jest ciężko chory, jest noszony na noszach. Uświadamia sobie jak bardzo był zły dopiero na łożu śmierci, wymawiając słowa „Zgroza! Zgroza!”
Patrząc na postać Kurtza, uderza nas jakie zło potrafi wyrządzić ludzki egoizm. Człowiek dostrzegający tylko swoją osobę i napawający się swoimi sukcesami, bardzo często nie dostrzega zła które wyrządza innym.